Wanneer het er op aan komt om nieuw materiaal te horen waarvan we hier in België nog maar niets of weinig van hebben waargenomen moeten we onze vriend Peter Holmstedt van het Zweedse Hemifran  daar dankbaar voor zijn. Doordat hij telkens een pakket(je) stuurt waar de postbode verplicht is om aan te bellen en er zo al veel ander materiaal binnenkomt is het onze plicht om alles zo een beetje te verdelen en komt alles toch uiteindelijk aan beurt.

Zo is er deze van Detroit Rebellion die eigenlijk al is uitgebracht in 2008 maar nu pas aan promotie lijkt toe te zijn. Detroit Rebellion is een solo-akoestische gitarist wiens blues tegen de americana/folk aanleunt maar soms ook rockin’ overkomt en zijn teksten zouden in de opstanden tegen de oorlogen in de states zeker niet misstaan en hoe is Bob Dylan eigenlijk groot geworden?, want met een jonge Rob Zimmerman uit de begin jaren zestig kan je hem nog het best vergelijken.

Volledig akoestisch album met 15 tracks, de ‘Rebellion’ samen met zijn gitaar er verder niets dan goede teksten die soms ’storytelling’ overkomen zoals ‘The Numbers’ maar ook rockend als in ‘Meeting Of The Minds’ en dan weer zeer bluesy zijn zoals bij ‘Misery’.

Zelf voor niet fervente voorstanders van akoestische muziek verveelt deze ‘Detroit Rebellion’ op geen enkel moment en is dit een aanrader voor de intermezzo’s van onze zomerfestivals…

….and he’s not yet comming to the end of his story…